Podatki a hale
Podatek od nieruchomości nie dotyczy wszystkich obiektów budowlanych
Nowatorskie konstrukcje stalowe stanowią tymczasowe obiekty budowlane, które nie mogą zostać zaliczone do budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 ustawy – Prawo budowlane, a tym samym do budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych
Nieruchomości podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości wymienione zostały w art. 2 ust. 1 Ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, zgodnie z którym, opodatkowaniu podlegają grunty, budynki lub ich części oraz budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Bez wątpienia, nasze konstrukcje stalowe i hale namiotowe nie stanowią budynków, czyli obiektów budowlanych, trwale związanych z gruntem, wydzielonych z przestrzeni za pomocą różnego rodzaju przegród budowlanych posiadającyh fundamenty i dach.
Dyskusja na temat podatku od nieruchomości rodzi się przy analizie pojęcia budowli lub ich części związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej. Przed szczegółową analizą tego zagadnienia należy wspomnieć, że budowla w rozumieniu przepisów prawa podatkowego w zasadzie pokrywa się z definicją budowli w rozumieniu prawa budowlanego. W rozumieniu przepisów prawa budowlanego budowlą jest każdy obiekt budowlany nie będący budynkiem lub obiektem małej architektury, do których zaliczamy m.in.: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. Nie sposób naszych „dzieł” przyrównać do obiektów architektury ogrodowej, posągów i fontann, do obiektów służących rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, takich jak piaskownice, huśtawki, czy śmietniki, a tym bardziej do małych obiektów sakralnych, czyli kapliczek, tudzież krzyży przydrożnych. Z tego względu, zdecydowanie pojęcie obiektu małej architektury nas nie dotyczy.
Co zaś z budowlą? Przyznajemy się bez bicia – zdecydowanie projektujemy, produkujemy i montujemy budowle, które są przeznaczone do czasowego użytkowania w okresie krótszym od ich trwałości technicznej, przewidzieliśmy możliwość ich przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także, sprawiamy, iż unoszą się one w powietrzu – a przynajmniej stwarzają takie wrażenie. Wszystko, dzięki innowacyjnemu rozwiązaniu – konstrukcje montujemy bowiem na szynach, które nie łączą ich trwale z gruntem i pozwalają przesuwać zawsze wtedy, kiedy tylko zajdzie taka potrzeba. Na rynek, wprowadzamy m.in. namioty i nie będziemy tu się sprzeczać z uznanym orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w Wyroku z dnia 30 października 2015 r. (sygn. akt II OSK 486/14) stwierdził wyraźnie, że „Zgodnie z art. 3 pkt 5 p.b. tego typu obiekt, jak namiot, zaliczany jest do tymczasowych obiektów budowlanych”. Nie bójmy się tego sformułowania. A i owszem, obiekt budowlany może podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Może, ale musi przy tym spełniać wymóg całości techniczno-użytkowej wraz z instalacjami i urządzeniami, która została wprost wymieniona w art. 3 pkt 3 prawa budowlanego lub w innych przepisach tej ustawy oraz w załączniku do niej. Stanowisko te również poparł Naczelny Sąd Administracyjny i to w składzie aż siedmiu sędziów, a miało to miejsce przy podjęciu tak znaczącej dla nas uchwały w dniu 3 lutego 2014 r. (II FPS 11/13), którą to doszło do wyjaśnienia istniejących wcześniej rozbieżności w orzecznictwie. W razie wszelkich sporów podatkowych warto wspomnieć o tej uchwale – nie powinna ona pozostać bez znaczenia przy zapadającym orzeczeniu w sprawach indywidualnych podatników.
Wykorzystujmy zatem możliwości konstrukcyjne i zamiast wydawać pieniądze na podatek od nieruchomości, inwestujmy go w kolejne budowle tymczasowe, takie, jak te produkowane przez naszą firmę. I pamiętajmy – „hali namiotowej nie można zaliczyć do budowli w rozumieniu art. 3 pkt 3 p.b., a tym samym do budowli w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l., co wyklucza jej opodatkowanie podatkiem od nieruchomości” (Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 14 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/OI 911.14).